wysoki

1. Ktoś jest wyższy ponad coś «ktoś odnosi się do czegoś z lekceważeniem, nie dba o coś»: (...) ja się męczę, okropnie męczę. Ja nie mogę już pracować, a on – on ciągle zajęty i taki daleki ode mnie, na tyle wyższy ponad wszystko (...). S. I. Witkiewicz, Dramaty.

2. żart. Wyższa szkoła jazdy, wyższa matematyka «rzecz, sprawa wymagająca odpowiednich, szczególnych umiejętności»: (...) jest to wyższa szkoła jazdy i ci ludzie, których znam, nie są na tyle dowcipni, żeby sobie zadać trud i jeszcze gromadzić książki telefoniczne i robić takie rzeczy. Roz tel 1997.

Coś, ktoś (jest) wysokiej, najwyższej próby zob. próba 1.

Coś wysokiego lotu zob. lot 2.

Coś z wyższej półki zob. półka.

Ktoś wysokiego lotu zob. lot 4.

Na wysoki połysk zob. połysk.

Prowadzić dom, żyć na wysokiej stopie zob. stopa 3.

Siła wyższa zob. siła 8.

Spaść, zlecieć z wysokiego stołka zob. stołek 3.

Wysokie progi zob. próg 6.

Zapłacić za coś wysoką cenę zob. zapłacić 1.

Za wysokie progi dla kogoś zob. próg 7.